اطلاعات مالی، یکی از عناصر بسیار با اهمیت در بازارهای مالی می باشد. افشای اطلاعات توسط شرکت ها یکی از ابزار مهم مدیران به منظور انتقال اطلاعات مربوط به عملکرد مالی و هدایت شرکت به سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و سایر افراد ذی نفع می باشد و یکی از دلایل مهم تقاضا برای افشای اطلاعات، مسایل نمایندگی و عدم تقارن اطلاعات است. در این مطالعه که با روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته، با مرور و بررسی مطالعات صورت گرفته قبلی در زمینه افشای اطلاعات مالی و کاربرد، نقش و کارکرد آنها در چرخه عملکرد و سهام شرکت ها مورد بررسی قرار گرفته است، در مجموع می توان گفت که: افشای اطلاعات مالی و غیر مالی یک شرکت امکان اتخاذ تصمیمات اقتصادی جهت تخصیص منابع کمیاب را برای بازیگران بازار سرمایه فراهم می کند و بر کارایی بازار تاثیر می گذارد. همچنین بررسی ادبیات حوزه پیامدهای افشای اطلاعات نشان میدهد، سرمایهگذاران، سهامداران و تحلیلگران شاخص افشای اطلاعات ارایه شده توسط بورس را به عنوان پیامی از کیفیت بالاتر اطلاعات درنظر میگیرند و ارزش بیشتری برای شرکتهایی با شاخص افشای بالاتر قایل میشوند. افشای اطلاعات مالی تبعات منفی عدم تقارن اطلاعاتی، نظیر افزایش هزینه تامین مالی، ریسک مالی و نوسانات قیمت سهام را کاهش میدهد و منجر به بهبود شفافیت مالی و رونق بازار سرمایه میگردد.

افشای اطلاعات به انتشار به‌موقع تمام اطلاعات مربوط به شرکتی گفته می‌شود که ممکن است بر تصمیم سرمایه‌گذار تأثیر بگذارد.

این اخبار، داده‌ها و جزئیات عملیاتی مثبت و منفی را نشان می‌دهد که بر معاملات آن تأثیر می‌گذارد.

مفهوم مشابه افشاگری در قانون، این است که همه طرفین معامله باید به مجموعه واقعیت‌های مهم دسترسی داشته باشند.

افشای کلیه اطلاعات مالی مربوطه توسط شرکت‌ها از مقررات شرکت‌های پذیرفته شده در بورس و فرابورس است که علاوه بر داده‌های مالی، شرکت‌ها موظف هستند تجزیه‌وتحلیل خود را در مورد نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات خود ارائه دهند.

در واقع افشای اطلاعات باعث می شود که تغییرات اساسی در چشم‌اندازهای مالی آنها باید به‌موقع افشا شود.

طبق ماده ۷ و ۴۵ و بندهای ۱۱ و ۱۸ قانون بازار اوراق بهادار ایران، قانون افشای اطلاعات در سه فصل، ۲۱ ماده و ۹ تبصره در تاریخ ۰۳/۰۵/۱۳۸۶ توسط هیئت‌مدیره سازمان بورس اوراق بهادار تهران به تصویب رسید.

ازآنجایی‌که بازار بورس اوراق بهادار یکی از بازارهای شفاف می‌باشد، افشای اطلاعات دررابطه‌با شرکت‌ها می‌تواند اثبات‌کننده شفافیت اطلاعاتی این بازار باشد.افشای اطلاعات شامل موارد مرتبط با وضعیت مالی شرکت، اطلاعات با اهمیت مانند عقد قرارداد جدید، تحصیل یا واگذاری سهام، تغییر مدیرعامل شرکت و… است.

در نوع اطلاعات که مثبت یا منفی باشد تفاوتی وجود ندارد بلکه چه اطلاعات مثبت و چه منفی باید به‌سرعت به اطلاع سهام‌داران برسد.

فرآیند انتشار و استفاده از اطلاعات

در  تابلو معاملاتی هر سهم قسمتی تحت عنوان پیام ناظر وجود دارد. هر اطلاعیه‌ای که درباره شرکت منتشر شود، در این قسمت توسط ناشر درج می‌شود.برای مثال خبری تحت عنوان توقف نماد معاملاتی سهم ایکس در پایان روز، به دلیل افشای اطلاعات با اهمیت گروه الف یا ب ثبت می‌شود.با دیدن این پیام می‌فهمیم که خبری آمده است. اما آیا خبر منتشر شده باعث افزایش قیمت‌ها خواهد شد یا کاهش آن.